1) Дұрыс жолды көрсету, дұрыс және Аллаhу та’аланың разы болатын жолда болу. Аллаhу та’ала Құран кәрімде былай деген:

«(Олар) хидаятты беріп, адасушылықты сатып алды. Бұл саудаларынан пайда таппады. Дұрыс жолды таба алмады. (Бақара сүресі 16)

«Хидаят жолын үйренгеннен кейін, пайғамбарға мойынсұнбай, мүміндердің жолынан айрылған адамды, өзі бұрылған жағына тартамыз және тозаққа тастаймыз.» (Ниса сүресі 114)

«Ғибадаттарын ықыласпен (Аллаhу та’аланың разылығы үшін) жасағандарға сүйіншілер болсын. Бұлар хидаят (тура жолдың) жұлдыздары болып, фитналардың қараңғылықтарын жояды. (Хадис шариф-Бәриқа)

Адамның жаратылысы екі нәрсеге: хидаятқа және адасушылыққа бейім болып жаратылған. Оған хидаят, үстемдік тарапын таныту және мұны қуаттандыруға талпындыру үшін бір ұстаз қажет. (Мұхаммед Хадими)

2) Аллаhу та’аланың адамның жүрегінен барлық қиыншылықты, таршылықты алып, орнына тыныштық, кеңдік беріп, әмірлері мен тыйымдарына мойынсұнуда жеңілдік көрсетуі және құлдың ризалығын өз тағдырына бағынышты етуі.

Құран кәрімде былай делінген: «Өздеріне ғылым мен хидаят берілген адамдар білімдерін адамдардан жасырса, оларға Аллаhу та’аланың және лағнет еткендердің лағнеті болсын. (Ниса сүресі 106)