Намаз оқып жатқан кезде руку және сәжделерде және қаумада (рукудан түрегеп тік тұрғанда) және жәлсәда (екі сәжде арасында отыру) бүкіл мүшенің әрекетсіз тұруы. Ал субханаллаһ дейтіндей біраз уақыт тұру тадили әркан болады.

«Сендерден бірің намаз оқығанда рукудан кейін және екі сәжде арасында туманинет етпесе намазы толық болмайды.» (Хадис шәриф – Мәктубат Раббани)

Бір күні сүйікті пайғамбарымыз біреудің намаз оқып жатып намаздың шарттарына мән бермегенін және қаумә мен жәлсада туманинет жасамағанын көріп былай деді: «Егер намаздарыңды осылай оқып жүріп өлетін болсаң, қиямет күні саған менің үмбетімнен демейді.» басқа бір жерде былай деді: «Осы жағдайыңмен өлетін болсаң Мұхаммед (алейһиссаламның) дінінде болып өлмеген боласың» (Хадис шәриф – Мәктубат Раббани)

Олай болса намазда тадили әрканға мән беру керек. Яғни рукуда, сәждеде, қаумәда және жәлсада туманинет жасағаннан кейін біраз тұру керектігін Ханафи мазһабы ғалымдарының көбі уәжіп деген. Имам Әбу Юсуф, Имам Шафии және имам Малик парыз деген. Ал кейбір Ханафи ғалымдары сүннет деген. Мұсылмандардың көбі бұны жасамайды. Бұл амалды орындағанға Аллаһ жолында соғысып жанын берген жүз шәһид сауабынан көп сауап беріледі. (Ахмед Фаруқи)