Құран кәрімнің қырық бесінші сүресі. Ха-мим деп те аталады. Жасиә сүресі Меккеде түскен. Отыз жеті аяти кәримадан тұрады. “Қорқыныш және үрейден түрегеп тұра алмай тізерлеп жерге шөккен” деген мағынаны білдіретін жиырма сегізінші аятта өткен “жасиә” сөзі сүреге есім болған. Сүреде Аллаһу та’аланың бар екендігін, құдіретін, ұлылығын көрсететін жаратылыстардағы шеберліктер, жүйеліліктер айтылады, Кәпірлердің, қырсықтықтарына ишара етілуде, Исраил ұлдарының Аллаһу та’аланың мейірім және ихсандарына қауышқандарымен ниғметтің қадірін білмей, шүкірсіздік еткендіктері хабар берілуде, Қиямет күнінің аласапыран жағдайы және ол күні адамдарға амал дәптерлерінің куәлік ететіндіктері, муминдердің, сенген адамдардың ахиретте үлкен ниғметтерге қауыштындықтары сүйіншіленуде. Ал қарсы шыққандардың, сенбегендердің, ақидалары бұзық болғандардың ауыр азаптарға ұшырайтыны, Аллаһу та’аланың ұлылығы, бүкіл ғаламға болған билігі және тағы басқа жағдайлар баяндалуда. (Фахреддин Рази)

Жасиә сүресінде былай делінеді:

«Кімде кім салих (әдемі, жақсы) амал жасаса (мұның сауабы) өзіне. Ал кімде кім жамандық етсе (мұның жазасы) өзіне. Кейін (барлықтарың) Раббыларыңа қайтарыласыңдар.» (15-ші аят)

«Кімде кім Ха-мим (әл-Жасиә) сүресін оқыса, есеп беру күні Аллаһу та’ала оның әуретін (ұялатын нәрселерін) перделейді және қорқынышын кетіреді.» (Халдис шәриф – Әнуарут-тәнзил уә Әсрарут-тәуил)