Жәбрийә сектасының бір тармағы. Хижри екінші ғасырда Жәһм бин Саффан тарапынан құрылған бұзылған топ.

Жәхмийә сектасында болғандар құлдардың амал, әрекеттерін жәбр (зорлықпен, еріксіз) және мәжбүрленіп жасайтындарын айтып құлдың қалау еріктілігін толығымен жоққа шығаруда. Иманның тек қана ұлы Аллаһты білу екендігін, ал күпірдің болса тек оны білмеу ғана екендігін айтады. Ахиретте Аллаһу та’аланың көрінбетінін айтып, қабір азабын, сырат және мизанды жоққа шығарады. (Абдулқаһир Бағдади)