Құран кәрімнің жүз он үшінші сүресі.

"Фәлақ сүресі Мадина мунаууарада түсті. Бес аяти кәрима. Алғаш аяти кәримасында өткен “Фәлақ” сөзі сүреге есім болған. Сүреде Аллаһу та’ала көрінетін және көрінбейтін, білінген және білінбейтін барлық жаман нәрселерден құлдарының өзіне сыйынуларын, сенілетін және сыйынылатын жалғыз болмыс өзі екендігін білдіруде." (Сәнауллаһ Дәхләуи, Ибн Аббас)

Аллаһу та’ала Фәлақ сүресінде былай дейді:

«(Йа Мұхаммед!) Жаратқан нәрселерінің жамандығынан, қараңғылық басқан сәтте түннің жамандығынан, (сиқыршылардың жіптерді байлаған) түйіндерге үрлегендердің (сиқыршы, дуалаушылардың) жамандығынан, көре алмаушылардың күндеген сәттегі жамандығынан, қараңғылықты жарған нұрдың Раббысына сыйынамын, де!» (1-5 аяттар)

«Ей Уқба! Фәлақ сүресін оқы! Өйткені сен, Аллаһу та’алаға Фәлақ сүресінен де абзал және одан да айқын болған ешбір сүре оқи алмайсың. Мүмкін болса, оны көп оқы!» (Хадис шәриф – Муснәди Ахмед ибн Ханбәл)